سەنىڭ قارىزىڭ–اتا-اناڭنىڭ پارىزىن وتەۋ

ەڭ الدىمەن دانا حالقىمىزدىڭ ماقالىن بىرلىكتە وقيىق: ‹‹(1) ادام تۋادا جامان ەمەس، جۇرە جامان.(2) اتىڭ جامان بولسا، قارىم كەتەر. بالاڭ جامان بولسا، ارىڭ كەتەر. (3) اكەڭە نە ىستەسەڭ، بالاڭنان سونى كورەسىڭ.(4) تاباننان وتكەن سىز جامان، تاربيەسىز وسكەن قىز جامان.(5)قىزىڭ سەرى بولسا، بەتىڭنىڭ سورى. ۇلىڭ سەرى بولسا، اتىڭنىڭ سورى.(6)اتا-انانىڭ قادىرىن بالالى بولعاندا بىلەسىڭ، ناعىز دوستىقتىڭ قادىرىنجالالى بولعاندا بىلەسىڭ››.

ومىرگە كەلىپ اتا-انانىڭ ماپەلەۋىندە ازامات جاسىنا تولىپ، قوعامنىڭ قاجەتى بويىنشا ءبىلىم ورەمىزگە قاراي كاسىپتەنۋدەمىز. ازامات جاسىنا ءبىراق كۇندە تولىقسىپ،تولعامىز جوق مۇندا اكە– شەشەنىڭ ۇشان تەڭىز مەيىر–شاپاعاتى، ايتىپ تاۋىسقىزسىز ەرەن قاجىرلى ەڭبەگى بار ەكەنى تۇسىنىكتى ۇعىم. ارقانداي اقىلدى ۇل مەن قىز مۇنى بىلەدى دە بالالىق بورىشىن وتەۋگە قۇلشىنىس جاسايدى. از ساندى جارىم–ەس، ەسلاڭ، مىيىندا بارلار بولماسا كوپ ساندى بالالار اتا-اناسىن قۇرمەتتەيدى، سيلايدى. ال ازساندى مىنداي بالالار بورىشىن وتەمەيدى:

1. جارىم ەس، ەسالاڭ، مىيىندا بارلار.

2. وقىعانى مەن توقىعانى جوق، وزىندە جىلت، باسىندا مي جوقتار.

3. سارا ماس–بوتەلكەدەگى اراقتىڭ قۇلدارى.

4. توراپتىڭ تورىنا شىرمالىپ، جالعان ماحابباتتىڭ سوڭىنا تۇسگەندەر؛ قارتا ويناپ ازغاندار؛ وتىرىك ايتىپ، ۇرلىق ىستەگەندەر.

5. كەسىرلى كەلىنەن، كەسپاتتى كۇيەۋدەن اقىلىن اسىرا الماعاندار، ولاردىڭ يتپەگىنە كونگەندەر.

شىندىعىندا قوعامدىق ورتامىزدا كۇنى كەشەگە دەيىن اتا-اناسىن تىلدەپ، قول تيگىزگەن قالتاسىن قاعىپ كوشە كەزبەسى بولعان تۇلىمدى ۇلدارىمىزبەن كەكىلدى قىزدارىمىزدى كورىپ ءجۇرمىز.

بالانىڭ جامان بولۋىندا اتا انانىڭ دا ىقپالى بار: ايتالىق، كەيبىر اتا-انالار باردامدىققا ماس بولىپ، تىگىسىمىزدەن كەتىپ، بارىمىزدى بالامىزدىڭ اۋزىنا توسەپ، ەركە–شولجاڭ وسىرەمىز؛ وتباسىندىق كىيكىلجىڭدى بالا الدىندا تۋدىرىپ، ورشىتەمىز؛ اۋزىمىزدان اق ءيت كىرىپ، كوك ءيت شىعادى؛ بەتتى تىرناپ،باستى جارامىز؛ كوپىرە ءىشىپ اشىپ–شاشىلامىز؛ اسىرا سىلتەپ، وتىرىك ماقتانامىز؛ شىلقيا ماس بولىپ، ابىرويدان جۇرداي بولامىز.

مىنە بۇل ارەكەتتەر بالاعا كەرىسىنشە ىقپال تۋدىرادى. اتا-انا بولعان ەكەنسىز بالاڭىزدىڭ الدىندا بارلىق اركەتىڭىزگە جاۋاپتى بولاسىز. جاستار اتا-اناڭ وت پەن سۋعا تۇسىرمەي باعىپ، وقىتىپ، قوعامنىڭ تابالدىرىعىن اتتاتقان ەكەن، ەندى ءسىز ەكى شىلبىر، ءبىر تىزگىندى قالاي ۇستاۋدى، ارباڭدى قالاي ايداۋدى وزىڭ مەڭگەرۋىڭ كەرەك.

ينفورماتسيالى، زىمىران زاماننىڭ تالابىنان شىعۋ، كاسىپتىڭ تۇتقاسىن ۇستاپ، باسىرەڭدى بازاردان تابۋىڭ كەرەك. «وتاۋ بولىپ، شاڭىراق كوتەردىم، ۇيلەنىپ، بالالى بولدىم، كاسىپتەنىم قوعامنىڭ جارامدى ازاماتى بولدىم»،-دەپ اتا-اناڭدى باعىپ–قاعۋ بورىشىڭنان قاشىپ قۇتىلۋىڭا كەلمەيدى. قارتايعان قارتتاردى كۇتىمدەۋ، ايالاۋ، شيپاحاناعا ەمدەتۋ تاعى باسقا وتەيىن تۇگەمەس، بۇلتارماس بورىشتارىڭ بار.

«ۇيا باسار» ۇل مەن قارايلاسار كەلىندەردىڭ كەيبىرى قىتىمىر، ادەپسىز، يباسىز بولعاندا:(1) باسقا ۇل مەن كەلىن قارايلاسۋ.(2) ۇزاتىلعان باسقا قىزدار مەن كۇيەۋلەردە قارايلاسۋ. قارتايعان اتا-اناعا قارايلاسۋ، تۇرمىسىنا كوڭىل ءبولۋ تاعى باسقا جاقتارىنا كوكمەكتەسۋ–بالانىڭ وتەۋگە ءتىيىستى بورىشى.

سەنىڭ قارىزىڭ-اتا-انانىڭ پارىزىن وتەۋ جاستارىم. ايالايىق، قۇرمەتتەيىك، سيلايىق اتا-انانى ۇلاعاتتى ۇلدار مەن يبالى قىزدار، ادەپتى كەلىندەر!!! جاۋتاڭ كوز ەتپەيىك اتا-انانى!!!